ایران
کشور ایران
سفر به ایران به منزله ی سفر به موزه ای عظیم و کهن در خاور میانه است...پایتخت، بزرگترین شهر و مرکز فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اداری ایران تهران است. کشور ایران به معنی سرزمین آریاییان میباشد و قدمتی بالای ۷۰۰۰ سال دارد . ایران دارای تاریخی کهن طبیعت بکر و سواحل بسیار زیبایی است که از مناطق توریستی آن میتوان از شیراز اصفهان مشهد و... نام برد
ایران در قلب خاورمیانه قرار گرفته و چون پلی، دریایچه زیبای مازندران را به خلیج فارس وصل مینماید. و در مسیر شرق و غرب ، چهارراه پیوند تجلیات فرهنگی ، معنوی و سیاسی جهان می باشد.
اطلاعات کلی
پایتخت : تهـــــران.
زبان: زبان رسمـــــی فارسی می باشد.
حکومت:جمهوری اسلامی می باشد.
واحد پول:واحد پولی این کشور ریال می باشد.
کد تلفن : 98+
مساحت: مساحت این سرزمین غنی، 1,648,195 کیلومترمربع می باشد.
مذهب: اکثریت شیعه می باشند.
جمعیت: حدود 75.000.000 نفر تخمین زده شده است.
همسایگان مرزی:
از شمال با کشورهای ترکمنستان، آذربایجان و ارمنستان.
از شرق با افغانستان و پاکستان.
از غرب با ترکیه و عراق.
از جنوب با مرزهای آبی کرانههای خلیج فارس و دریای عمان با کشور عمان، امارات متحده عربی،قطــر و بحرین.
از جنوب غربی از طریق مرزهای آبی با عربستان سعودی و کویت.
مجموع مرزهای خشکی ایران 51700 کیلومتر ، و مجموع مرزهای آبی آن 2510 کیلومتر است.
شهرهای بزرگ:
تبریز ، ارومیه. رشت، ساری. مشهد، گرگان. اصفهان، یزد،کاشان،اراک. همدان، کرمانشاه، سنندج. شیراز، کرمان، اهواز.
عضویت:عضو سازمان ملل متحد، سران کشورهای اسلامی، کشورهای صادر کننده نفت ( اوپک ).
جغرافیای کشور ایـــــران:
ایـــــران کشوری کوهستانی محسوب میشود. بیش از نیمی از مساحت کشور را کوهها و ارتفاعات و کمتر از 4/1 آن را نیز اراضی قابل کشت تشکیل داده است.
ارتفاعات ایـــــران را به طور کلی می توان به چهار رشته کوه شمالی، غربی، جنوبی و کوههای مرکزی و شرقی تقسیم کرد. رشته کوههای مهم البرز و زاگرس می باشند.
قله دماوند بلندترین قله ایـــــران با ارتفاع 5671 متر، در رتبه بیست و سوم کوههای جهان قرار دارد.
طبیعت این سرزمین
چشمهسارهای زلال ، انارستانها ، باغهای پسته ، ردیف درختان تبریزی ، کوچ کاروان عشایر در فصلهای گوناگون شبهای پرستاره ، صخرهها ، کوهها ، پستی بلندیهای پایان ناپذیر، آتشفشانهای خاموش و پوشیده از برف ، جنگلهای انبوه رشته کوههای البرز و کرانههای دریای مازندران از جمله چشماندازهای دیدنی و فراموش نشدنی طبیعت ایران هستند که خاطرههای ماندگار در اذهان جهانگردان به جا میگذارند.
چهره دشت و هامون ایران در خلال سال مختلف و متغیر است ؛ زمانی پر از شن و سنگ، گاه پر از سیلاب و زمانی پوشیده از برف و گل و لای یا سرشار از گل و گیاه و سبزه است.
هنرمندان ایرانی در طرحهای انواع آثار هنری خود غالباً طبیعت را به عنوان نماد و نشانهای از زیبایی هستی ترسیم کردهاند. ایرانیان آب را همیشه ارج نهاده و نشانه آبادانی شناختهاند. در چمنزارها، باغ و بوستانها، خانهها و در مسجدها و مکانهای مقدس به طور همیشگی آب جریان دارد و درختان بسیار به ویژه درختان سرو ، کاج ، نارنج ، انار و انگور و غیره را سیراب میکند.
طبیعت جادویی و پهناور ایران یکی از عاملهای بسیار ارزشمند صنعت جهانگردی است.
19 میلیون هکتار باغ و کشتزار.
10 میلیون هکتار جلگه و مرتع.
19 میلیون هکتار جنگل ،و باقی مانده آن شامل زمینهای بایر ، صحرا و کوه می باشد.
مسجد نصیرالملک شیراز | میعادگاه نور و رنگ
در خیابان لطفعلی خان زند، درب چوبی را در میان کاشیکاری از گل سرخ، گل زنبق شیراز و مقرنس های بسیار زیبایی می بینیم که نوید ورود به مسجد را می دهد. باید بلیطی را تهیه کرد و برای تماشای پنجره های رنگین و کاشیکاری ها و مقرنس ها و ستون ها و... وارد هشتی مسجد و سپس وارد حیاط چهارگوش مسجد شد.
حوضی مستطیل شکل که دور تا دور آن را گلدان هایی با گل های قرمز رنگ شمعدانی چیده اند را میبینیم که انعکاس کاشیکاری های هفت رنگ دور حیاط، جلوه ای متفاوت به آن بخشیده...
قدم که داخل حیاط می گذاری آرامشی عجیب تمام وجودت را می گیرد و دلت می خواهد به شبستان بروی و با خدای خود خلوت کنی.
اما هنوز خبری از رنگ و نور نیست، دلم می خواهد هر چه زودتر تلالو رنگ را برروی ستون ها و دیوارها و زمین مسجد ببینم، باشوقی سرشار وارد شبستان غربی مسجد شده و دنیایی فوق العاده تماشایی در مقابل دیدگانمان ظاهر می شود. به هر کجا که می نگری رنگ است و نور و عشق ...
این همه زیبایی حاصل عشق معمار و مردمان هم عصر مسجد است که تمام وجود و توانایی خود را برای ساخت خانه ی امن خدا به کار گرفته اند و بی شک صاحب خانه به تلاش و عشقشان رنگی بی تکرار بخشیده، که چنین بی بدیل نامش می درخشد.
زیبا ترین پل تاریخی ایران
پل خواجو یکی از پل های تاریخی شهر اصفهان است که در شرق پل الله وردی خان یا همان سی و سه پل اصفهان بر روی رود زاینده رود، در انتهای شرق خیابان کمال اسماعیل اصفهانی و انتهای جنوبی خیابان خواجو واقع شده است. پل خواجو یا پل شاهی به دستور شاه عباس دوم در سال 1060 قمری روی ویرانه های پلی از دوره تیموری ساخته شد. طول پل 133متر و عرض آن 12متر، همراه با تزئینات کاشیکاری فراوان از آثار بسیار ممتاز اصفهان است.
پل خواجو در دوره صفویه یکی از زیباترین پلهای جهان بشمار می رفت. وسط پل، ساختمانی شامل چند اتاق مزین به نقاشی، وجود دارد که این اتاق ها اختصاص به بزرگان و امرائی داشت که به هنگام ایجاد دریاچه مصنوعی مسابقات شنا و قایقرانی را تماشا می کردند. پل خواجو به دلیل معماری و تزئینات کاشیکاری نسبت به سایر پل های زاینده رود برتری دارد. هدف شاه عباس دوم از احداث این پل ارتباط دو قسمت محله خواجو و دروازه حسن آباد به تخت فولاد و راه شیراز بود که به پل حسن آباد و پل شیراز نیز شهرت دارد.
پل خواجو به هنگام طغیان آب زاینده رود، منظره بسیار جالبی به خود می گیرد. برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او در وسط پل، ساختمان مخصوصی که به نام بیگلربیگی شهرت دارد، بنا شده که هم اکنون وجود دارد و اطاقهای آن دارای تزئینات نقاشی است. اطراف پل خواجو مانند قدیم در ایام بهار و تابستان و روزهای تعطیل، محل گردشگاه عموم مردم است.
و اما سخن آخر ...
ایران دارای فرهنگی غنی - تاریخی کهن - طبیعتی بکر و امنیتی مثال زدنی میباشد که میتوان راجع به آنها صد ها جلد کتاب نوشت و ما در سایت شیرازتور24 فقط به اطلاعات کلی دو مثال تاریخی از این کشور سراسر تاریخی پرداختیم .