صبح روز چهارشنبه، خبرنگاران مطبوعات، مقامات و نمایندگان شرکت‌های هواپیمایی در جایگاه‌های خود بیشتر از چهار ساعت انتظار کشیدند تا شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین، لحظاتی پیش از ظهر از راه برسد و وارد محل اجتماعی اصلی ترمینال بزرگ و شیشه‌ای شود که مانند طلا می‌درخشد. او به محض ورود مورد استقبال مقامات فرودگاه قرار گرفت. شی، آخرین فردی بود که در مراسم افتتاحیه‌ی فرودگاه بزرگ داکسینگ سخن گفت و خیلی رسمی و مختصر اعلام کرد:من، بازگشایی فرودگاه بین‌المللی داکسینگ پکن را اعلام می‌کنم.

در ادامه‌ی همان روز، جمعیت حاضر در فرودگاه شاهد اولین پرواز از فرودگاه داکسینگ پکن (Daxing International Airport) در یکی از چهار باند آن بودند؛ این افتخاری است که به شرکت هواپیمایی چاینا ساترن (China Southern Airlines)، مهم‌ترین مستاجر داکسینگ، بخشیده شد تا هواپیمای ایرباس A380، بزرگ‌ترین هواپیمای مسافربری جهان، را از این فرودگاه به پرواز درآورد.

قرار است پروازهای دیگری نیز از شرکت‌های هواپیمایی دیگر در فرودگاه داکسینگ (کد یاتا: PKX) انجام شود. در ابتدا، تنها پروازهای داخلی از فرودگاه انجام خواهد شد. بخش گمرک و مهاجرت هنوز در این فرودگاه راه‌اندازی نشده است؛ غرفه‌های آن‌ها هنوز خالی است و هیچ نمایشگر کامپیوتری در آن‌ها دیده نمی‌شود.

تا بهار آینده، پروازهای بین‌المللی فرودگاه داکسینگ به ۱۱۲ مقصد در سرتاسر جهان دایر خواهد شد.

فرودگاهی برای آینده

 فرودگاه داکسینگ، فرایندی طولانی از طراحی و ساخت‌وساز را پیمود تا به روز افتتاح برسد. پروژه‌ی ساخت‌وساز با بودجه‌ای بالغ‌بر ۱۱٫۵ میلیارد دلار از سال ۲۰۱۴ آغاز شد و در روزهای اوج کاری، بیش از ۴۰ هزار کارگر در آن مشغول به کار بودند.

فرودگاه داکسینگ که توسط زاها حدید و شریک چینی وی طراحی شده، از معماری پیشگامانه‌ای برخوردار است. این فرودگاه به ترمینالی می‌بالد که وسعتی به‌اندازه‌ی ۹۷ زمین فوتبال دارد.

همچنین، قرار است خدمات مربوط‌ به اطلاع‌رسانی درباره‌ی اخبار فرودگاه و پروازها در این فرودگاه به مشتریان، توسط ربات‌ها انجام شود.

هدف از ساخت فرودگاه که به‌خاطر شکل پنج پر آن که به سالن اصلی متصل شده‌اند، به نام «ستاره‌ی دریایی» معروف است، کاهش مسیر پیاده‌روی مسافران است که مدت‌ها بود از بزرگی و پهناوری قطب‌های فرودگاه عظیم شکایت می‌کردند. مسئولان فرودگاه وعده داده‌اند که بین بازرسی‌های امنیتی و دورترین گیت، بیشتر از ۶۰۰ متر (حدود هشت دقیقه پیاده‌روی) فاصله نباشد.

طراحی داخلی مدرن و براق فرودگاه که تاحدی مدیون ۸ هزار پنجره‌ی سقفی خاصی است که اجازه‌ی تابش نور خورشید به درون سازه را می‌دهد، از زیبایی چشمگیری برخوردار است. مرکز خرید فرودگاه با بهره‌گیری از آخرین فناوری‌های مدرن و با رستوران‌ها و فروشگاه‌های بسیار آماده‌ی خدمات‌رسانی به مسافران است.

بازار جهانی و در حال رشد مسافرت هوایی

پیش‌بینی می‌شود فرودگاه داکسینگ بتواند دوران جدیدی را برای سفرهای هوایی از مبدا یا به مقصد پایتخت چین رقم بزند؛ چین به‌شدت نیازمند بازگشایی دروازه‌هایی ثانویه به روی جهان بود. فرودگاه بین‌المللی فعلی پکن به نام Beijing Capital International Airport یا به‌اختصار (PEK)، دومین قطب صنعت هوانوردی در سطح جهان است و اکنون به ظرفیت کامل خود دست یافته است. در شرایط فعلی، افزودن پروازهای بیشتر به این فرودگاه دیگر امکان‌پذیر نیست.

اولین هدف عملیاتی فرودگاه داکسینگ، حمل‌ونقل سالانه‌ی ۷۲ میلیون مسافر و ۲ میلیون تن بار تا سال ۲۰۲۵ است. طرح جامع بلندپروازانه‌ی آن نیازمند ساختن هفت باند فرودگاه و حمل‌ونقل سالانه‌ی حداقل ۱۰۰ میلیون مسافر و ۴ میلیون تن بار از طریق فرودگاه است؛ اما موقعیت جغرافیایی داکسینگ موجب نگرانی‌هایی شده است. این فرودگاه در جنوب پکن واقع شده است. پکن، به‌خاطر ترافیک شدیدش از شهرت خوبی در سطح جهان برخوردار نیست. فرودگاه جدید در حدود ۵۰ کیلومتری میدان تیان‌ آن من در مرکز شهر قرار دارد و فاصله‌ای بسیار زیاد با مناطق تجاری اصلی پکن در شرق شمال آن دارد.

هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که ثابت کند ارتش چین که کنترل بخش بزرگی از حریم هوایی این کشور را به عهده دارد، این اجازه را به شرکت‌های هواپیمایی بدهد تا فضای مانور بیشتری در آسمان این کشور داشته باشند؛ اما مقامات هوایی چین و مدیران اجرایی شرکت‌های هواپیمایی پیش‌بینی می‌کنند که طراحی چند مسیره‌ی باندهای فرودگاه داکسینگ موجب کاهش تاخیر در پروازها و در نتیجه، ارتقای کارایی عملیاتی در هوا شود. آن‌ها همچنین امیدوار هستند که موقعیت جغرافیایی آن که در جنوب پکن واقع شده است، به حذف مسیرهای انحرافی در پرواز برای جلوگیری از ورود به منطقه‌ی وسیع «پرواز ممنوع» شهر پکن، بی‌انجامد.